«توافق هاشمی، روحانی و رئیس دولت اصلاحات برای ریاست عارف بر مجلس دهم». این آخرین خبر و شاید مهم‌ترین خبری است که در نیمه‌ي دوم فروردین و در آستانه‌ي انتخابات مرحله‌ي دوم مجلس شورای اسلامی دررابطه با ریاست مجلس عارف منتشر شد.
خبری که البته عارف در واکنش به آن اظهار بی‌اطلاعی کرد تا گمانه‌زنی ناظرانی که بر این باورند بزرگان جریان اصلاح‌طلب ترجیح داده‌اند تا به جای حمایت از لاریجانی یا عارف نتیجه‌ي رقابت میان آنها را به نتایج دور دوم موکول کرده و در این رقابت بی‌طرف بمانند، تصدیق شود.
موضوع ریاست عارف یا لاریجانی بر مجلس دهم درحالی میان هواداران اصولگرای لاریجانی یا به‌قول اصلاح‌طلبان میانه‌رو‌ها و حاميان جریان اصلاحات در تعلیق و انتظار برای معلوم شدن نتایج انتخابات در دور دوم است که به نظر می‌رسد طیف اصولگرایان نزدیک به جبهه‌ي پایداری دارای اختلافی اساسی بر سر موضوع ریاست لاریجانی هستند.
درحالی که امیرآبادی و نمایندگان حاضر در کمیته‌ي هفت‌نفره‌ي اصولگرایان که کار هماهنگی میان اصولگرایان مجلس دهم و تشکیل فراکسیون اصولگرایان را بر عهده دارند، از جلسه با لاریجانی و تمایل او برای حضور در این فراکسیون خبر می‌دهند
چهره‌هایی چون حمید رسایی از سرسخت‌ترین اصولگرایان منتقد لاریجانی بر این باور است که اصولگرایان برای ریاست مجلس دهم باید با نامزدی غیر از لاریجانی وارد میدان رقابت شوند.
به نظر رسایی ریاست عارف يا لاریجانی از نظر دولت چندان تفاوتی ندارد اما برای اصولگرایان حضور لاریجانی در قامت ریاست مجلس و حمایت اصولگرایان از او به معنی «ذبح جریان اصولگرایی» و نادیده گرفتن اصول از جانب اصولگرایان خواهد بود.
به‌نظر می‌رسد جریان اصلاحات در حمایت از عارف دارای دو موضع رسمی و غیررسمی است.
درحالی که از چهره‌هایی چون حسین مرعشی در کارگزاران تا منتجب‌نیا در اعتماد ملی مواضع رسمی‌شان مبتنی بر حمایت از عارف برای کسب ریاست مجلس است اما به‌نظر می‌رسد نسبت به کارکردهای عارف در مقام ریاست مجلس دارای برخی تردید‌ها هستند.
از نظر اصلاح‌طلبان اگرچه حضور عارف و تکیه‌ي او بر صندلی ریاست مجلس می‌تواند به‌معنی اثبات پیروزی اصلاح‌طلبان در انتخابات هفت اسفند باشد و پیام سیاسی خود را به جامعه انتقال دهد اما صرف حضور کسب‌عنوان ریاست‌مجلس از سوی چهره‌ای اصلاح‌طلب الزاما به معنی بهینه بودن این انتخاب برای آتیه‌ي این جریان سیاسی نیست.
اصلاح‌طلبان در این معذوریت قرار دارند که عارف در مقام ریاست نخواهد توانست همکاری اصولگرایان مجلس را جلب کرده و کارکردهایی که یک مجلس معتدل برای اصلاح‌طلبان خواهد داشت را فراهم آورد.
این درحالی است که حضور یک اصلاح‌طلب در مقام ریاست مجلس برانگیزنده‌ي همکاری نهادهای تصمیم‌ساز با مجلس نخواهد بود و در عین حال امکان ترمیم شکاف میان لاریجانی و آن بخش از اصولگرایان که از منظر اصلاح‌طلبان تندرو نامیده می‌شوند، وجود خواهد داشت.
با این همه اصلاح‌طلبان با توجه به استراتژیک بودن همکاری‌ها و همراهی‌ها با طیف لاریجانی، ترجیح می‌دهند تا معلوم شدن نتیجه‌ي دور دوم انتخابات درباره‌ي موضوع ریاست مجلس وارد منازعه با طیف لاریجانی نشوند و از سوی دیگر با اعلام حمایت از عارف او را که پیش‌تر از اصلاح‌طلبان به دلیل عدم حمایت در انتخابات۹۲ دلگیر است، بیش از این نرنجانند.
این در حالی است که اعلام نامزدی احتمالی علی مطهری برای نایب‌رئیسی مجلس و واکنش‌هایی که برخی چهره‌های اصلاح‌طلب به آن نشان دادند حکایت از آن دارد که شاید امید اصلاح‌طلبان به تداوم همکاری با طیف میانه‌روهای اصولگرا رو به رنگ باختن دارد.
برخی از چهره‌های اصلاح‌طلب در واکنش به اعلام نامزدی مطهری برای نایب‌رئیسی مجلس به این نکته اشاره کرده‌اند که فهرست او در تهران آنچنان‌که انتظار داشت، مورد اقبال مردم قرار نگرفته و حضور او در مجلس هم به واسطه‌ي حمایت اصلاح‌طلبان و درج نام او در فهرست امید است.
به همین دلیل انتظار آن است که علی مطهری همکاری و هماهنگی بیشتری با سایر نامزدهای منتخب در رایزنی‌های مرتبط با هيئت‌رئیسه‌ي مجلس دهم داشته باشد
منبع:همشهري ماه
نظر شما